گفتيد ماه ، ياد خواب ديشبمان افتاديم ! هلال ماه بود و کنارش کره ي زمين ! و آسمان تيره و تار و باران شديد و خلاصه قيامتي بود !

اما ماه چراغ شب است .

به آرامش شب مي نشيند ، چراغ آرام تاريکي است . بي گرما ، بي نور شديد .

ماه شاهد خيلي چيزهاست ، همدم خيلي هاست ، مايه ي دلگرمي بسياري است .

همين ها که نوشته ايد ديگر .

اما دلمان نمي آيد از ماه بگوييم و از ماه کربلا بگذريم !

السلام عليک يا قمر العشيره ... يا اباالفضل العباس ...

يا علي