|
تـــــــــــــــربـــــــــــــــت دل
|
بسم الله الرحمن الرحیم
با تو بودن یا نبودن شعارنیست... وقتی در خیابان های شهر راه میروی... وقتی دیوارها همه به چشمانه ورم کرده ات نگاه می کنند...و زول می زنند وقتی آسمان هم از باران خجالت میشکد...و در برابر چشمان تو کم می آورد... وقتی تو نیستی و انگار همه جا حست میکنم که هستی... تک تک قدم هایت را روی ظل آفتابه تابستان حس میکنم... وقتی دستان آویزانت را که از آسمان دراز کرده ای تا مواظب من باشی را میبینم... وقتی به آینه نگاه میکنم تو را معنا میکند... چه باید بگویم؟ باز هم می خواهی بگویی نیستی ! تنهایی ! برایت مسخره است میدانم... وقتی غذا میخورم...راه میروم...مینویسم...همه شان تو در آن جریان داری...آن وقت چگونه توقع داری نامت بر زبانم نیاید... چگونه توقع داری...مثل آن روزها...تسبیح در دست نگیرم و نامت را شمارش نکنم... صندوق صدقات محلمان پر شده از پوله خورد هایی که من هر روز برای آرام بودنت میدهم... بنیاد این امور صدقه ها کجاست؟ برو ...برو ببین من چه چیزها که در صندوق صدقات نریختم....این روزها قلبم را هم برای صدقه سلامتیت خواهم داد... آسمانیه من...آنجا با خدایت...با اهل بیت...با شهدا...مرا هم دعا کن...چه کسی میداند تو کجایی گمنام من.. آسمانیه من...هر جا هستی خدا پشت و پناهت...مرا هم با خود ببر... بغض دل: از درد سخن گفتن با مردم بی درد ندانی که چه دردیست پ.ن عکس : لنز دوربین خراب است و من با زجر عکس میگیرم مثل الان که عکس بلوور شده است
[ جمعه 91/4/30 ] [ 12:9 صبح ] [ بی واژه ]
[ نظر ]
|
درباره وبلاگ  سرمایه محبت زهـــــــــراست دین من من دین خویش را به دو دنیا نمی دهم |
| [ فالب وبلاگ : وبلاگ اسکین ] [ Weblog Themes By : weblog skin ] |
